Uwaga! Gra jak i rejestracja została bezterminowo wyłączona.
Menu
Bertona
2017-12-30 12:28:56


Główne miasto regionu: Vainqueur de Mort

Inne miasta regionu: Calngor, Czarna Cytadela

Kontrola: Zakon

Władca: 

Położenie:

Północna granica Bertony ciągnie się od Morza Gran przez miejsce zwane Trudną Przeprawą i dalej, dość niejasno, przez Ścianę Ostrych Szczytów. Schodzi jeszcze do Przełęczy Meridionos oraz wspina się na Szare Skały. Zwieńczenie ma w Kotlinie Czterech. Na wschodzie Bertona graniczy obecnie z Am’Arne. Granica ta sięga aż do jeziora Lokotak, rzeki Ainill oraz Szarych Skał. Od południa obmywa je Morze Kła i Morze Południowe. Między Morzem Gran a Południowym leży wąski pas ziemi, będący granicą z piaszczystą Usharą.

 

Klimat:

Północ Bertony jest pod wpływem górskiego klimatu. Choć temperatury są tam cieplejsze niż w innych podgórskich regionach, to jednak utrzymują się krócej, a dłuższe zimy i częstsze opady odróżniają te ziemie od południa.

Im bardziej w głąb kraju, tym klimat staje się łagodniejszy. Można określić go jako ciepły albo wręcz gorący. Sprzyja to rolnictwu i długim sjestom w porze południa. Śnieg nigdy tam nie pada. Zima to nieco chłodniejszy czas opadów deszczu oraz nieznacznie krótszych dni.

 

Geografia:

Smagana wiatrami znad Morza Gran, ściele się na północy wzdłuż Ściany Ostrych Szczytów Droga Zbójów, Via Latro. Bardziej na południe, u podnóża szczytów zwanych Teide, ściele się mroczny Las Mallumo, gdzie możni urządzają łowy na najdzikszego w krainie zwierza. To gdzieś w nim znajduje początek wielka rzeka Izar, nad którą kamienne miasto i twierdza zarazem, Vainqueur de Mort wznosi swe strzeliste katedry. Dalej jest już tylko wielkie jezioro Loc Nawess i otaczające ją parne bagniska pokryte wrzosem. Kto je przebędzie, tuż za miasteczkiem Altara wejdzie na skraj pustyni, porośniętą pampą ziemię zwaną Przesmykiem Templariuszy. Kamiennym traktem podążając ku centrum krainy, żyzne pola uprawne i pastwiska sielankowej równiny Avallmo, gdzie chłop posłusznie może pracować dla dobra swego pana, podczas gdy świątobliwi rycerze strzegą poddanych z pięknych zamków, aż po samą Przełęcz Ziegfrieda, warowną granicę z Caratem Raweny. Tam też podobno sam dzielny święty Ziegfried, Primus który dowodził w czasach II Wojny Świetej śpi na dnie jeziora Shőnheit. Gdy jeszcze raz potrzebny będzie Ultimie, wynurzy się z toni wraz ze swą armią zaklętą przez złego czarownika pod wodami bliźniaczego, małego jeziora Ginew.

U podnóża Szarych Skał, gdzie jezioro Lissan bierze swój początek, rośnie gęsty Bór Drohn. Głęboko w nim ukryte jest Calngor, Miasto Jelenia. Dalej zaś, za miasteczkiem Woodlad, tylko Parwonia, zawsze posępna, ziemia pod panowaniem miazmatów z Jeziora Mgieł. To tutaj Las Aviellon i jego straszne zmory porywają co rusz dzieci bogobojnych wieśniaków, a na wybrzeżu mury Czarnej Cytadeli strzegą tajemnic Inkwizycji Zakonu. Za nią już tylko dębowe lasy Iberii i ciepłe morza…

Wszystkie prawa zastrzeżone. LineCladis
DivineEye Studio.
Czas generowania strony 0.049 s | Liczba zapytań SQL: 7 | Engine ver.: 1.94