Wygląd: Plemię ludzi zniewolone i zdegenerowane przez Terkan. Małego wzrostu, średnio metr z dwoma dziesiątkami. Ramiona oraz nogi są lekko wydłużone, palce zręcznych dłoni również. Każdy staw ciała dysponuje przy tym wielką ruchliwością, czyniąc z tej energicznej rasy zdolną do zadziwiająco akrobatycznych wyczynów. Kolorem skóry nie odbiegają od ludzi, chociaż z wiekiem zdaje się ona nieznacznie ciemnieć. Są zazwyczaj szatynami lub rudowłosymi, u mężczyzn czasami z nadmiernym owłosieniem wierzchniej części dłoni i stóp. Ważny jest też element kulturowy, bokobrody. Dorosły mężczyzna Sylf nosi taki zarost, będący dla niego swoistym tabu – brak ich lub uszkodzenie to ogromna zniewaga, porównywalna z podważeniem męskości. Największą różnicą co do rasy ludzkiej jest posiadanie ogona. Giętki, chwytny ogon podobny małpiemu zdolny jest owinąć się prawie dwukrotnie wokoło Sylfa i często służy za trzecią rękę. Niezwykle przydatną dla tak żywiołowych istot.

Wiek: Sylfowie osiagają dorosłość w wieku 14 lat. Dożywają średnio do 50 lat
Wzrost: Średni wzrost to mężczyźni: 120 cm, kobiety: 110 cm

Charakter: Bywają różni, niczym ludzie. Z pozoru jednak każdy jest nieco nadpobudliwy oraz bardzo towarzyski. Psotliwi niczym dzieci, wielu już zadziwili, gdy w kilku słowach streścili naturę wielkich rzeczy tak, by mógł ogarnąć je najprostszy nawet słuchacz. Zdają się też niezwykle wytrzymali psychicznie, co kontrastuje z pewnym rytem głośnego lekkoducha w ich charakterach.

Przykładowe imiona: 
żeńskie: Tisza, Eris
męskie: Garaitz, Naamil

Więcej informacji na temat tej rasy znajdziesz tutaj.